Música.

Aprendín esta deliciosa balada, gracias ao bo costume familiar, (moi estendido daquela e agora en proceso de extinción) , de cantarmos nas sobremesas dalgúns días de festa, que nos xuntaban a todos.
Aquel repertorio, incluía un bo número de pezas musicais da nosa terra, que todos rematabamos aprendendo. OS TEUS OLLOS , estaba sempre incluída no programa, e aínda hoxe, ao escoitala, faime lembrar aquelas tardes.
Cando hoxe á mañá a escoitamos no cole, para acompañar o conto que estabamos a contar, pensei que era lamentable que os nosos alumnos descoñeceran unha obra tan fermosa.
Aquí queda recollida:

Ten a serea o canto

i a serpe o alento;

o lago ten a onda,

Dios ten o inferno.

Ti tes de abondo

co que tes escondido

neses teus ollos.

O trono dos monarcas,

do sabio os trunfos,

a gloria do poeta,

o ouro do mundo:

Dera eso todo

por solo unha mirada

deses teus ollos.

Buscan os pitorreises

pra facer niño,

a herba santa que nace

veira dos rios.

Eu busco sólo

unha mirada meiga

deses teus ollos.

Cando se pon a lúa

tras dos penedos,

choran as estreliñas

todas do ceo.

Tamén eu choro

cando non me alumean

eses teus ollos.

Manuel Curros Enriquez

(Na miña casa só cantabamos a primeira e a última das estrofas)