martes, 29 de decembro de 2009

Xentes como folerpas: Festa!

Aquí vos deixo unhas imaxes como resumo do que foi a festa coa que rematamos o proxecto Xentes como folerpas.

Se queredes aprecialas mellor, ide picando sobre cada unha delas e volvendo atrás para ver a seguinte.

Eu, que o vin todo desde o meu buratiño, disfruteina MOITÍSIMO!









xoves, 17 de decembro de 2009

sábado, 12 de decembro de 2009

Unha selección de libros.


Nestas semanas pasadas, durante o desenvolvemento deste tema Xentes como folerpas, foron moitas as historias que lin e mesmo escoitei, agochado no meu buratiño da Biblio.

Déixovos aquí unha imaxe que recolle algunhas das que máis me gustaron. Picade sobre ela se queredes vela mellor.

mércores, 9 de decembro de 2009

Outra adiviña do Mateus


Amigas e amigos:
Canto se aprende neste cole nun día! Estiven agochado vendo a todas as nais e pais que viñeron amosarvos moitas cousas do que saben, e compartín co Rato os fermosos traballos que falan dos que son diferentes nalgunhas cousas e iguais nas súas gañas de vivir, aprender e recibir afecto, como todos vós.
Para seguir coa aprendizaxe do que somos, téñovos aquí unha adiviña para ver se dades coa resposta, ¿animádesvos?:

Altos pazos,
lindas xanelas,
abren e fechan
e ninguén anda detrás.


No sur do río Miño/Minho, dise:

Altos castelos,
lindas janelas,
que abrem e fecham
sem ninguém bulir nelas.


Para darvos pistas, e bebermos, de paso, nos ríos amplos doutras linguas, aquí están outras variantes:

Dos arquitas de cristal
que abren y cierran sin rechinar.


(En castelán).

Dues capsetes de vidre
que es poden obrir i tancar
sense destapar.


(En catalán).

¿Que vos parece que pode ser?

venres, 4 de decembro de 2009

Onte, día da discapacidade.


Aquí, no colexio, levamos xa unhas semanas pensando e aprendendo sobre este tema.

Hoxe, só unha pequena homenaxe contra a discriminación, a favor da integración:
Este fermosísimo libro, que admite múltiples lecturas. Nesta Biblio gustou moito!

Tamén, por se vos apetece, dúas historias máis en formato vídeo. Picade AQUÍ e AQUÍ.

xoves, 26 de novembro de 2009

Aprendendo a ver... sen ollos.


Na nosa biblio temos este fermoso libro.
Hai xa algún tempo publicamos neste blog un traballo que os rapaces do terceiro ciclo fixeran a partir del.

Neste trimestre témolo de novo moi presente, pois garda relación co tema no que andamos a traballar.

Hoxe propóñovos disfrutalo doutro xeito. Queredes? PICADE AQUÍ.

martes, 24 de novembro de 2009

Coa colaboración das familias.

Coa colaboración das familias é moito o que estamos a aprender neste tema de Xentes como folerpas.
Tivemos primeiro a Fernando e Isa, que desde o seu traballo na rama sanitaria, enriqueceron os nosos coñecementos sobre o corpo humano e a saúde e o pasado venres disfrutamos de outra actividade, nesta ocasión cun enfoque social, da man da nai de Alba, Isabel, e a súa compañeira Patricia.

Elas son coidadoras no centro Santiago Apóstol e achegáronnos ao día a día das persoas que nel viven. Con elas soubemos de grúas e pañais, de como axudar a vestir a quen sofre unha parálese... e, sobre todo, de como vivir un traballo con respecto e sensibilidade.
Coñecimos tamén a experiencia do Clube de ximnasia rítmica Santiago Apostol, polo que queremos felicitar a Maribel Dapena e Julia González.

A todas elas, moitas GRAZAS. É estupendo contar na escola con fontes informativas que forman parte dela!





martes, 17 de novembro de 2009

Autismo ...e contos.


Queredes ver e escoitar O submarino das tres cores ou El barquito de papel?
AQUÍ e AQUÍ tedes os enlaces a contos nun sistema alternativo de comunicación.
Unha aposta máis para que ningún neno medre sen contos!

Noraboa polo blog HABLAPORMIDICEIAGO

martes, 10 de novembro de 2009

Ponte no seu corpo.

Ponte no seu corpo foi o nome que lle puxemos á actividade que onte vivimos no colexio:
Algunhas alumnas do ciclo de Atención socio-sanitaria do Instituto Anxel Casal, deseñaron e executaron para nós, xogos de sensibilización nos que tentemos poñernos no corpo de persoas que viven cunha discapacidade.
Camiñamos cegos, movímonos en silla de rodas ou con andadores, manexamos cubertos e vaixelas especiais...

Aprendimos cousas moi interesantes, vivíndoas e sentíndoas.
MOITAS GRAZAS a todas (alumnas e profes)








xoves, 5 de novembro de 2009

Nova adiviña do Mateus.


Amigas e amigos:
A vosa sabedoría (ainda que xa estaba ben avisado do ano pasado) segue a me sorprender. En fin, alégrome de que xunto ao coñecemento do voso corpo tamén exerzades a perspicacia e lle doedes á vosa intelixencia e imaxinación o privilexiado lugar que lle debe corresponder no voso ser (non creades que nos adultos iso ocorre habitualmente…).
Bon, a ver que tal se vos dá agora, con esta outra adiviña:
¿Sabedes o que nunca se pode tocar coa man esquerda?

venres, 30 de outubro de 2009

Mi hermanito de la luna.

Hai uns días deixeivos aquí un enlace para que vos achegárades a Clecla...(deliciosa Clecla!).

Hoxe quero deixarvos outro moi, moi especial:

Mi hermanito de la luna amósanos o autismo desde a percepción dunha nena que o vive no su fogar.
Ademais dun contido marabilloso, este video é unha xoia da animación, algo moi diferente e especial. Disfrutádeo coa vista, o oído... e o corazón!
Picade AQUÍ.

mércores, 28 de outubro de 2009

Outra lección maxistral.

Hoxe tivemos no colexio a Isa, a nai de Andreia, que é enfermeira na UCI.
Exlicounos moitas cosas sobre o corazón e os seus coidados. Tamén sobre virus e bacterias.
Pequenos e grandes escoitamos usando o fonendoscopio.
Gustounos moito. GRAZAS, Isa!






martes, 27 de outubro de 2009

Unha adiviña.



Amigas e amigos:
Vexo que andades investigando sobre o corpo humano, esa fascinante casa en que todos habitamos. Na vosa aventura déixovos esta adiviña, a ver se sabedes de que se trata…

Moitos irmáns,
xuntiños todos,
cando un deles come,
comen os outros.

¿Que será?

Temos un corpo moi humano.

Dentro do proxecto Xentes como folerpas, andamos todos no colexio a estudar o corpo humano.

O noso Rato preparou un libriño no que podemos reflectir parte do que imos aprendendo e que titulou Teño un corpo moi humano (será mentireiro!!!)

Aquí deixamos unhas imaxes que amosan a portada dese libro e tamén a visita que o venres pasado fixemos á Domus.









xoves, 22 de outubro de 2009

Carta do Mateus.


Amigas e amigos:
Neste inicio do Outono, o Rato e eu queremos facervos pensar e sentir un pouco, así que vos deixamos estes dous poemas curtos que chegaron á biblioteca do Bosque non hai moito, para que digades que vos parece que poden querer dicir (ainda que vos adianto que poden expresar varias cousas ao mesmo tempo). Por certo, tamén vós, profesor@s, nais e pais, e ti, que pasas agora por este blog, podedes dar o voso parecer.

O primeiro é un haiku, unha pequena e fermosa composición xaponesa, de só tres versos, cunha longa tradición nese país. Este foi escrito por Issa Kobayashi, e di (vai a versión orixinal en xaponés debaixo):

As distantes montañas
brillan nas pupilas
da libélula.


Tô-yama ga
medama ni utsuru
tombo kana.


O segundo foi publicado hai uns meses, e pertence a un libro, Metal central, dun bon amigo dos trasnos, buscador de ramas e raíces entre e para as árbores da literatura, Alfredo Ferreiro:

Os homes traballan,
traballan,
traballan e temen
que os nenos
cunha poderosa palabra
lles apunten
ao corazón.


Que vos parecen? En que vos fan pensar?

mércores, 14 de outubro de 2009

Coñecendo a Clecla.


Clecla non é a nena da imaxe.
A nena que vedes é Alicia, a filla de Julio Medem.
Nesta fermosa curtametraxe, obra dos dous, de Julio e Alicia, podedes coñecer a Clecla.

E...quen é Clecla?? Pois, unha amiga especial de Alicia. Unha amiga como as que moitos nenos e nenas teñen. Non deixedes de coñecela: paga a pena!! Picade aquí.

Grazas a Alicia e Julio por este video, que é un auténtico agasallo para o noso tema Xentes como folerpas.

martes, 13 de outubro de 2009

Aquí está o amigo Mateus!!


Amigas e amigos:
Mateus regresou do bosque para a vosa cidade, e non deixa de pensar no maravilloso que é ver crecer –por dentro e por fóra– ás persoas que quere. Pasaste-lo ben? Agardo que si, meus pensadores rebuldeiros…
Bon, eu estiven trasneando, xa sabedes como é a nosa vida: sempre indo dun lado para o outro pensando, rindo, observando e, por suposto, compartindo horas cos amigos, tanto os que están aquí, como os que nos acompañan desde os libros, os cadros, a música ou en calquer parte do mundo.
E como primeira folla deste Setembro deixo-vos aquí unha cousa, mellor dito unha Cousa, que fala sobre quen nos pode parecer nun princípio moi diferente a nós, mais que acaba sendo, pola forza do corazón, ben semellante… A ver que vos parece (tede en conta que foi escrita por volta do 1925, hai case 85 anos, pero creo que pode ser ben actual, non?) Xa contaredes o que vos transmite (e a ti tamén, que estás a ler isto na nosa páxina…):
Esta é a versión escrita.

xoves, 1 de outubro de 2009

Unha lección maxistral.

Tras comezar o venres a andadura do noso tema Xentes como folerpas, onte disfrutamos dunha sesión moi especial:
Dentro deste proxecto imos estudar o corpo humano e, como introducción ás nosas aprendizaxes, recibimos de Fernando unha lección maxistral.
Fernando é fisioterapeuta, pero ademais é o pai de Alejandra. Gústanos moito poder escoitar a un experto no que andemos a traballar e máis aínda se é membro da nosa comunidade educativa. GRAZAS, Fernando.