mércores, 9 de decembro de 2009

Outra adiviña do Mateus


Amigas e amigos:
Canto se aprende neste cole nun día! Estiven agochado vendo a todas as nais e pais que viñeron amosarvos moitas cousas do que saben, e compartín co Rato os fermosos traballos que falan dos que son diferentes nalgunhas cousas e iguais nas súas gañas de vivir, aprender e recibir afecto, como todos vós.
Para seguir coa aprendizaxe do que somos, téñovos aquí unha adiviña para ver se dades coa resposta, ¿animádesvos?:

Altos pazos,
lindas xanelas,
abren e fechan
e ninguén anda detrás.


No sur do río Miño/Minho, dise:

Altos castelos,
lindas janelas,
que abrem e fecham
sem ninguém bulir nelas.


Para darvos pistas, e bebermos, de paso, nos ríos amplos doutras linguas, aquí están outras variantes:

Dos arquitas de cristal
que abren y cierran sin rechinar.


(En castelán).

Dues capsetes de vidre
que es poden obrir i tancar
sense destapar.


(En catalán).

¿Que vos parece que pode ser?

19 comentarios:

Cristina 6º dixo...

Na segunda adiviña creo que a resposta son os ollos.

É certo?

Cristina 6º dixo...

Retiro a resposta anterior, a solución as dúas adiviñas creo que son os ollos.
Será esta a resposta correcta?

Mateus dixo...

Amiga Cristina:
E logo por que pensas que son os ollos?

maybe dixo...

I'm appreciate your writing skill.Please keep on working hard.^^

Cristina 6º dixo...

Porque no primeiro poema di:
"Altos pazos,
lindas xanelas,
abren e fechan
e ninguén anda detrás"
E eu creo que se refire a como os ollos están arriba de todo por eso di o de altos pazos, o de lindas xanelas porque cada un ten os ollos de diferentes cores e porque abren e fechan que é o que fan os ollos sen haber ninguén detrás.

E no segundo poema porque os ollos parecen de cristal e ao abrilos e pechalos non fan ningún ruido.

Mateus dixo...

Querida Cristina:
A túa perspicacia é notábel, tanto en adiviñar o contido como en interpretar as palabras. Efectivamente, trátase dos ollos.
E falando un pouco de todo, ¿non saberás ti algunha adiviña con que enredarmos neste blog?

Saúde e PARABÉNS.

Cristina 6º dixo...

Teño unha adiviña e é así:
¿Quen serei eu que encerrada
son donde quera que vou,
me encontro sempre mollada
e ao ceo pegada estou?

En castelán é así:
¿Quién seré yo que encerrada
soy donde quiera que voy,
me encuentro siempre mojada
y al cielo pegada estoy?

Espero que a adiviñedes.

Bicos

Anónimo dixo...

Hola Cristina yo creo que tu adivina es la lengua dime si es vale?

Anónimo dixo...

Yo tengo otra adivina:
¿Cual es el hilo de la vida que siempre nos acompaña?

Anónimo dixo...

eu creo que á resposta da adiviña de cristina é a lingua. ¿ou non?

Cristina 6º dixo...

Querido anónimo as acertado a resposta a miña adiviña, é a lingua.

Mateus dixo...

Querido anónimo:
A súa adiviña é certamente fermosa. Poderia tratarse, talvez, da lingua?
Guíenos con algunha pista, de non ser así.

Anónimo dixo...

Mateus, case pero é o pelo.

Anónimo dixo...

Ola!!!
Teño outra adiviña:
Cal e o animal que ao revés e unha comida?

Mateus dixo...

Querido/a anónimo/a:
A comida á que se refire, podería ser o arroz? Nese caso, o nome do animal sería o da raposa en castelán.
De non ser así, talvez unha outra pista nos podería axudar...

Por certo, deixo aquí outra pequena adiviña: ¿que animal está, cando se pon do revés, sempre onde estamos nós?

Anónimo dixo...

Moi ben Mateus, adivinachelo!!!
E o arroz...

Anónimo dixo...

Por certo son anónima, (son unha nena).

Ana 5º dixo...

Ola!!!!
Yo soy el anónimo que os a estado proponiendo adivinas.

Mateus dixo...

Querida ex-anónima Ana:
Agardo que teñas un bon nadal, desde logo telo ben merecido por tan boas adiviñas.
Por certo, ¿sabedes xa cal é o animal que propuxera?

Saúde e que Papá Noel ou o meu amigo o Apalpador sexan propicios.